MAGRET & FACE DE BOUC: The buddy-buddy case Uitgever: Adipson Studio / 2024 Ontwerper: Adipson Studio Platform: PC Systeemeisen: --- Windows XP of hoger - Processor: Pentium of hoger - Grafische kaart: 1920x1200 - DirectX 9.0 - 2 GB beschikbare opslagruimte. Categorie: Detective, cartoon, humor, anthropomorph, 2 speelbare karakters, handgetekend 2D cartoonbeeld, 3de persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Yvonnes Nederlandstalige walkthrough. Beschrijving en review door Yvonne: De twee antropomorfe detectives Magret en FaceDeBouc onderzoeken de moord op varken Couane. Die werd bij het openen van zijn winkel tot een worstje verwerkt. Magret is een eend en FaceDeBouc een schaap, zoals ook de andere stadsbewoners dieren zijn. Met beide is te spelen, na het aanklikken van hun icoon. Eend Magret heeft ander gedrag dan schaap FaceDeBouc. Magret is beleefd en ondervraagt de dieren daarom. Hij houdt zich aan de regels. FaceDeBouc gebruikt kracht om zijn woorden bij te zetten. Magret zal niet zonder bijvoorbeeld een huiszoekingsbevel een huis ingaan, maar FacedeBouc heeft lak aan hoe het hoort en maakt zelfs spullen kapot. Magret wordt geholpen door DNA-onderzoeker Landroch, tot zijn machine het begeeft en Uggly weet alles van de inwoners in het stadje. De detectives kunnen bij hem terecht voor waar winkels te vinden zijn of waar Couanes huisadres is. Langzamerhand komen er meer plekken op de plattegrond om te bezoeken. Ze merken snel op, dat een onbekende hen in het onderzoek in de gaten houdt. 
 In het begin gaat het onderzoek redelijk makkelijk van plek naar plek, maar later zul je toch wat meer moeten nadenken. Soms heb je een voorwerp nog niet gevonden, andere keren is er een extra gespreksoptie te bespreken. Bovenaan het scherm kun je een regenworm met een reddingsboei aanroepen voor hulp. De regenworm helpt, maar maakt het je echter niet te makkelijk. Meestal geeft de worm aan in welke onderzoeksfase het spel is, maar de precieze oplossing voor het probleem geeft hij niet. Het is prettig dat de worm het probleem niet stap voor stap voor je uitwerkt. Je weet vooral dat je het onderzoek daar nog niet uit hebt gewerkt, zodat je die nog moet voltooien. Er valt dus redelijk wat te puzzelen. Er zijn behoorlijk wat plekken te onderzoeken en figuurtjes te bezoeken. Couanes vrouw, Pegi 16, speelt een belangrijke rol in het spel. Ze werkt in de apotheek en wordt daar, net als haar man, later omgebracht met een cirkelzaag. Uiteindelijk weten de detectives het raadsel op te lossen. Leuk is dat aan het einde de moordenaar zijn motieven uit de doeken doet, vanuit zijn eigen gezichtshoek. Het verhaal klopt aan alle kanten. 
 In heldere en kleurige tekeningen ontvouwt het verhaal zich in cartoonstijl. De levendige figuurtjes bewegen zich losjes op een natuurlijke manier. In de net zo kleurige interieurs is veel te zien. Nergens zijn de plaatjes te druk. Het vergrootglas voor de hotspotfunctie is dus niet nodig. De plaatjes zijn sfeervol en je hoeft niet overal te zoeken naar voorwerpen, die er niet toe doen. Mooi is te zien dat de figuurtjes de zichtbare plattegrond aan elkaar geven, zonder dat Adipson dat aangeeft met 'gewapper' van handjes. Aan achtergrondanimatie is ook aandacht gegeven. De DNA-machine met oplichtende lampjes, een draaiende ventilator die FaceDeBouc stil zet, lopend water uit een kraan, een krant die in brand wordt gezet en wat vliegjes die op de juiste plaats rond vliegen. Het spel komt levendig over. 
 De puzzels bestaan voornamelijk uit dialoog- en inventarispuzzels, maar zijn gevarieerd. Er zijn een paar codes te achterhalen na bijvoorbeeld het vinden van een abstract schilderij. Ook zal je iets sneller moeten zijn om verschillende acties achter elkaar uit te voeren in de apotheek. Als je weet welke acties dat zijn, kom je zeker niet in tijdnood. Soms lijk je vast te zitten, maar dan blijkt dat je een voorwerp over het hoofd hebt gezien. Een andere keer moet je nog eens met een figuurtje gaan praten om een extra gespreksoptie te krijgen, die je eerder niet had. De regenworm met de reddingsboei geeft geen stap voor stap-oplossing. Meestal laat die alleen merken, dat je het probleem in die scène nog niet hebt opgelost. Daardoor valt er toch nog wat zelfstandig te puzzelen. Behalve het oplossen van de puzzels in het verhaal zitten er ook 21 achievements/steam-prestaties in. Die zijn niet in één spelbeurt te vinden. Zo levert bijvoorbeeld het niet gebruiken van de hotspotfunctie of het gebruiken van de regenworm een prestatie op, maar ook het juist wél gebruiken van die functies. 
 Een heel belangrijk aspect in álle spellen van Adipson is de humor. Niet alleen zie je grappige figuurtjes met de bekende grote dierpantoffels aan, ook heeft Couanes vrouw een blauw oog nadat ze die eerder opliep door een mep met een paraplu. Mevrouw Musquin heeft een knijper op haar neus in het stinkende politiebureau. Leuke details. Magret en FaceDeBouc geven elkaar raadseltjes op, als je ze met elkaar laat praten en vaak verwijzen ze naar de spelmaker en zijn eerdere spellen. Er zijn posters te vinden van Gratt'cul en de 3 Geeks. Het slaan met een paraplu kennen we niet alleen uit dit spel, maar vooral uit Grandma Badass. FaceDeBouc speelt in een verloren uurtje Grandma Badass op de computer. Heel grappig is dat de spelmaker het licht even uitdoet, als het beter is voor FaceDeBouc om niet gezien te worden. Dat is dan als FaceDeBouc in dozen poept. Dat doet hij vaak in het verhaal, wat een belangrijke functie heeft en niet alleen als grap bedoeld is. Ondertussen maakt Adipson een grap over de weinige spelers, die dat zullen zien. 
 De muziek bij de scènes is standaard, maar sfeervol passend bij het verhaal. Geen symfonische muziek of rock/pop, maar op elke plek klinkt muziek. Je mist daarom de stemacteurs niet. Er zijn verschillende talen te kiezen bij het spel, zonder stemacteurs. Alleen in het Frans zijn ze te horen. Die kun je ook gebruiken bij gesproken teksten in de andere talen. Dat maakt het geheel nog nét iets levendiger, hoewel de muziek al genoeg bijdraagt aan de sfeer. Achtergrondgeluiden zijn er ook, zoals getoeter in de verkeerchaos, klikjes die mechanismen in werking zetten, gebroken glas en dergelijke. 
 Samengevat is Magret et FaceDeBouc een prima, middellang spel met een duidelijke en eenvoudige spelbediening. Een goed en logisch detectiveverhaal met even logische problemen en oplossingen. Mooi getekend, zonder te missen voorwerpen in prettige interieurs en behoorlijk wat te bezoeken plekken op de plattegrond. Volgens spelmaker Adipson is dit spel niet geschikt voor jeugdige spelers. Dat is maar de vraag: De twee moorden zijn niet-realistisch weergegeven, er zit humor in en het zijn ten slotte stripfiguurtjes. Seksuele grappen of oorlogssituaties zitten er niet in. Het spel is voor de gemiddelde en de beginnende adventurespeler geschikt. Niet alleen voor volwassenen. Juist jongere spelers zullen de raadsels, die de twee elkaar opgeven en de poepscènes van FaceDeBouc heel grappig vinden. Kortom een aanrader, dit derde spel van 'indie-ontwikkelaar' Serrado van Adipson! 
 Eerst uitproberen? Download de demo, op Steam. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. |